Cap 4                                                  Cap 2                                      Cap 3

CAP 4 Van Binnen

 

Naam: Dennis Sarkissian

Klas: H5D

Vak: CKV

Docent: Mr. Buchenauer

Onderwerp: Van Binnen

Discipline: Muziek

Inleiding

Maandag 19 november om 12:05 vond de voorstelling Van Binnen plaats in de aula op het Niftarlake College. Een gedeelte van havo 5 was bij de voorstelling. Ik had eigenlijk geen verwachtingen van de show, omdat ik zelf niet wist dat het zou plaatsvinden. Ik wist niks van hun, ik had alleen gehoord van klasgenoten dat het een band zou zijn.

Objectieve beschrijving

Maandag 19 november om 12:05 werd op het Niftarlake College een voorstelling gepresenteerd. Deze voorstelling heet ‘Van Binnen’. Dit vond plaats in de aula in het hoofdgebouw. Een gedeelte van havo 5 was aanwezig. Andere klassen hadden het op een ander uur. Van Binnen is een band, waar de naam de van de band vandaan komt is eigenlijk heel simpel: beleving van muziek komt van binnenuit. Muziek kan je diep raken. Ook het maken van muziek ontstaat allereerst vanuit een gevoel. Het komt vanbinnen. De groep die de voorstelling voordroeg bestond uit vijf man. Elke lid van de groep bespeelde een instrument zo had je twee mannen die met een basgitaren speelden, iemand achter het keyboard, iemand die achter het drumstel zat en een zanger die ook het publiek toesprak. De muziek die de groep speelde kwam van Nederlandse bodem. Er stond ook een tv op de stage waar informatie werd verteld over de band tijdens de voorstelling, zodat je meer begrip kreeg. De voorstelling bestond eigenlijk uit 3 gedeeltes. Eerste gedeelte bestond dat de band begon de spelen van een paar liedjes en ging elke lid van de groep iets vertellen over hun instrument en wat ze konden doen en hoe ze dat gebruiken bij verschillende genres. Twee gedeelte bestond uit quiz waarbij zes willekeurige mensen uit het publiek werd gekozen om op de stage te komen, op de stage stonden de 3 buzzers waarbij de zes mensen werden onderverdeeld in drie teams. De bedoeling van de quiz was dat bij elke vraag de band een stukje van een liedje gingen spelen en de teams zo snel mogelijk moesten raden doormiddel op de buzzer te drukken wie de zanger was en wat de titel was van het liedje. Door de correct antwoord te beantwoorden kreeg je een aantal punten. De twee teams met de meeste punten gingen door met de volgende ronde waarbij de finale plaats en daar een persoonlijke vraag werd gegeven: Hoeveel procent van het publiek speelt met een instrument? De winnaar kreeg een cd van hun album. Derde gedeelte van de voorstelling ging de band weer paar liedjes spelen. Daarnaast werd er ook veel gebruik gemaakt van het licht op de stage stonden meerdere apparaten. De licht bestond uit verschillende kleuren ook in verschillende vormen. Het geluid werd afgespeeld op grote geluidsboxen. De voorstelling duurde ongeveer een uur. De band zocht naar veel interactie met het publiek.

Subjectieve beschrijving

De Van Binnen pop show die ik heb gezien op het Niftarlake College heeft mij in dat uurtje echt vermaakt, Omdat ik zelf bijna elke dag naar muziek en dat muziek een grote rol speelt in mijn leven. Ook de genres die de band speelde zijn ook de genres waar ik meest naar luister. Hoewel ik wel jammer voor dat we veelte lang moesten wachten tot de show was begonnen wat wel irritant was. Dit was een van de enige minpunten die er was. Ik keek er echt met grote ogen naar toen de show begon. Ik vond het leuk hoe de mannen te werk gingen. Ze waren echt goed op elkaar afgespeeld. Wat ook duidelijk te zien was. Vooral de zanger nam de leiding en probeerde de aandacht te trekken van het publiek, maar de rest van de band hielp ook mee. Ik denk alleen dat niet iedereen overtuigd was van de band en qua liedje die ze hadden tenslotte ligt dat bij iedereen verschillend. Daardoor zag ik ook wel dat een gedeelte van alle mensen van het publiek zich meer interesse toonde aan hun telefoon dan naar de band Tijdens het spelen van de liedjes zocht de zanger niet alleen interactie met het publiek zelf, maar ook met de band. Je kon echt zien dat ze genoten wat ze deden. Zo kreeg je ook meer energie om mee te doen. De zanger van de groep zong echt met overtuiging. Ik vond het ook fijn dat elke lid van de band iets ging vertellen over hun instrument die ze speelden en hoe ze dat ervaringen. Meeste van de leden hadden ook verschillende apparaten die ze gebruikten bij de instrumenten en lieten ook zien wat die apparaten deden. Meeste van de apparaten werd gebruikt om de sound van het instrument te veranderen, ze speelden ook verschillende genres met de instrumenten zodat je ook zien hoe dat in de werk ging en hoe ze dat aanpassen. Ik vond dat wel leuk om meer te weten te komen hoe ze dat deden. Op de linkerkant van de stage stond een groot tv die verschillende foto’s liet zien van de band en stond er ook een informatie op waardoor je ook meer begrip kreeg over hun en hoe alles is ontstaan. De tweede gedeelte van de show werd er een quiz gehouden waarbij zes willekeurige mensen werd gekozen uit het publiek om op de stage te komen waarbij de mensen werden onderverdeeld in drie teams. Ik vond dat een leuke toevoeging aan de show, omdat er zo veel interactie was met het publiek en dat het niet saai werd. De winnaar kreeg ook nog een cd van hun album wat wel leuk kleinigheid was. Op de stage stonden ook verschillende dingen: twee basgitaren, keyboard, drumstel, 3 buzzers, tv-scherm, speakers en ook meerdere apparaten die voor de licht zorgde. Het gebruik van de licht vond ik ook heel tof. Veel verschillende kleuren wat de voorstelling levendiger maakte alleen een minpunt was dat de licht in mij oog scheen wat een beetje vervelend was. Wat ik wel raar vond was dat de band vooral veel liedjes speelde van andere zangers en niet van hun eigen. Dat was ook de laatste minpunt die ik had voor de pop show.

Recensie

De voorstelling was opzich niet heel erg, maar de motivatie om te blijven was ver te zoeken. Door dat we allemaal enorm lang moesten wachten werd het steeds zwaarder en maakte we als groep vrienden de band een beetje belachelijk. Dit kwam puur omdat we hierdoor 2 lessen hebben gemist die ik persoonlijk wel goed had kunnen gebruiken. Beetje jammer. Dat was eigenlijk het enige echte minpunt. Er waren wel wat vervelende dingentjes waar ik me aan irriteerde. Kleine stiltes, de man die achter de knoppen zat, het zijn van de kleine dingen die je je als je een beetje verveeld bent op gaat letten. Dit zijn namelijk allemaal dingen als gevolg van de lang wachttijd waar je DUIDELIJK kon zien dat ze aan het lunchen waren. Voor de rest, alles zat wel goed in elkaar. Er was een scherm die ze gebruiken om feiten te laten zien van de desbetreffende zanger die ze op dat moment aan het spelen waren. Bij “sexy als ik dans” (laatste nummer) lieten ze bijvoorbeeld een beeld zien met een foto vaan Nielson en daarbij een klein stukje tekst met een feit erop. Dit vond ik persoonlijk wel leuk. Neemt niet weg dat het natuurlijk voor de nodige afleiding zorgde. De quiz was opzich ook wel leuk in elkaar gezet. Er was in totaliteit veel variatie en er werden nummers van verschillende zangers gebruikt en er is zelfs gedacht aan de moeilijkheid van de nummers. Er zaten meer modernere nummers in de quiz dan ouderwetse nummers die wij als jongeren niet zouden kennen. Er was een vrij rustige sfeer in de aula op het moment dat de band begon met spelen. De band kreeg het publiek niet echt mee in het enthousiasme. Zelfs tijdens de quiz was er nog niet echt leven in het publiek. Aan de ene kant wel een beetje jammer, maar aan de andere kant ook wel begrijpelijk. Ze hebben het er tenslotte zelf naar gemaakt dat ze zo enorm lang hebben gewacht met het beginnen van de voorstelling. Dat creëert gewoon een demotivatie voor de rest van de voorstelling. Tijdens de voorstelling was er een punt waar de band de muziekinstrumenten ging uitleggen. Dit deden ze wel prima, maar wat ik al eerder heb aangehaald, ze kregen het publiek er niet echt in mee. Er waren een heel aantal mensen die daadwerkelijk hebben meegekregen wat er nu is gezegd, maar zeker niet iedereen heeft het gehoord, want de meeste waren bezig met de telefoon of waren gewoon aan het praten. Beetje storend. Dus voortaan hoop ik dat daar wat aan gedaan wordt en dat de band de motivatie krijgt en behoud om verder te gaan en ook de spirit erin houd. Je zag op een gegeven moment de gezichten van de keyboarder en de drummer heel afgunstig kijken omdat het publiek geen kick gaf toen de zanger probeerde leven in de brouwerij te creëren. Het was een gecompliceerde dag en helaas moesten we die afsluiten met een pauze van 45 minuten waarna we weer de voorstelling kregen die ook nog eens uitliep waardoor het totale laatste uur is verwaarloosd. Heel zonde, ik vind dat school daar best wat beter in mag sturen. Ik denk dat dit het wel zo’n beetje was. Al met al was het wel een leuke voorstelling met veel variatie, een grappige quiz ertussen en stiekem wat educatie.

Mening

Wat ik terugzie in de recensie die ik gekregen heb van mij klasgenoot zien ik dat we allebei zeker een meningsverschil hebben met bepaalde aspecten met de pop show van de band Van Binnen, hoewel ik wel mee eens met een paar aspecten. Ik vond de pop show juist leuk om naar te kijken, maar het blijkt uit de recensie dat niet iedereen het leuk vond. Dat we vooral lang moesten wachten met de show tot die begonnen was, vond ik wel irritant wat ik ook wel begrijp dat ze na een paar shows hun lunch verdienen. Ze konden het wel beter regelen zodat we niet hoefde te wachten. We zijn er wel mee eens dat de tv-scherm die aan de linkerkant stond op de stage die informatie gaf over de show wel een leuk idee was om te gebruiken. Wat ik ook terugzie in de recensie van me klasgenoot dat het band niet volledig de aandacht kon trekken van het publiek, waardoor veel leerlingen op hun telefoons gingen. Dat vond ik wel jammer en daar ben ik zeker mee eens me klasgenoot. Wat ik wel leer van recensies van andere personen is om van een ander oogpunt te bekijken hoe hun denken en dat je daar ook van kan leren. 

Slot

Ik heb deze CAP leuk ervaren en vind dat school meer van zulke pop show moeten regelen voor de leerlingen. Tops: het was iets nieuws om te ervaren, leuke sfeer en goeie muziek. Tips: probeer meer aandacht te krijgen van het publiek, meer liedjes van de band zelf horen en laat de publiek niet te lang wachten. Dus daarom geef ik van de vijf sterren, drie sterren aan de band Van Binnen. Als de band iets met deze tips zou doen zou het zeker naar de vier sterren gaan!

 

Filmverslag

Naam: Dennis Sarkissian

Klas: H4F

Vak: CKV

Docent: CILON

Datum: 3-1-2018

Inleiding

Murder on the Orient Express is de film waar ik naar toe ben gegaan, op 3 januari bij het Springhaver. Het bevindt zicht in Utrecht en de straat heet de Springweg 50. Ik ben met mij vriend geweest naar deze film, Omdat de verhaallijn mij aansprak en dat er veel bekende acteurs in speelde.

Objectieve beschrijving

Ik ben naar de film Murder on the Orient Express geweest. De film duurde 1 uur en 54 minuten. De film speelde zich af op 3 jan. 18 om 13:30 uur. Het toegangsbewijs kostte 8,50 euro. De film had als genre misdaadfilm/drama. Ik ging naar de filmhuis Springhaver Utrecht. Ik ben daar geweest met een vriend. De film is geproduceerd door Kenneth Branagh, de schrijvers zijn Michael Green en Agatha Christie. De hoofdrolspeler was: Kenneth Branagh die speelt als Hercule Poirot. Het budget om de film te maken was 55 miljoen dollar, de film is opgenomen in 7 verschillende filmlocatie zoals: Italy, France, London, New Zealand, Turkey (Istanbul), UK en in Malta. Een quote die voorkwam was van Hercule Poirot: My name is Hercule Poirot and I am probably the greatest detective in the world.

Techniek

Aspect Ratio: 2.20: 1 (70mm version) 2.39: 1

Camera: Arri Alexa 65, Panavision Sphero 65 Lense, Panavision 65 HR Camera, Panavision Sphero 65 Lenses, Panavision Panaflex System 65 Studio, Panavision Sphero 65 Lenses

Laboratory: Cinelab, London, UK

Film Length: (7 reels)

Negative Format: 65 mm (Kodak Vision3 500T 5219) Codex

Cinematographic Process: ARRIRAW (6.5K) (source format) (some scenes) Digital Intermediate (4K) (master format) Panavision Super 70 (source format)

Printed Film Format: 70 mm (Kodak Vision 2383), D-Cinema

Subjectieve beschrijving

Murder on the orient express heet de film, de titel betekent moord in de trein (heet Orient express). Het genre is crime/drama, omdat er is iemand vermoord in de trein en dat zorgt voor veel ophef. De film speelt rond 19e eeuw plaats, want dat zag je aan de kleding die ze droegen, de omgeving die ze waren en de vervoermiddelen die werden gebruikt. De film speelt meeste gedeelte in de Orient express af. Er werden niet zo veel special effects gebruikt die mij opviel, maar de soundtrack tijdens de film maakte het wel veel spannender om naar te kijken en vooral op het einde dat hij de moordenaar bekend maakt zorgt voor meer spanning. De verhaal opbouw was lineair, maar er zaten ook flashbacks tijdens de film om meer te begrijpen wat er aan de hand was, maar ook waren de flashbacks vaag. De mooiste scene was wel de einde film van de film, hoe hij de moordenaar ontmaskerd waarbij hij alle aanwijzing duidelijk maakt wat er achter zit. Je ziet ook op het einde dat er deel twee komt met een nieuwe verhaallijn. Wat ik heb de geleerd door de film is dat: er bestaat goed er bestaat slecht, maar niks tussenin. Als ik iets zou veranderen aan de film was dat het te langdradig werd, dus ook saai werd om verder te kijken. Ik zou dit film meer aanraden aan de volwassen, Omdat het best ingewikkelder werd verder door de verhaallijn.

Recensie

Branagh mag deze whodunnit nieuw leven in blazen als regisseur en door zelf in de huid te kruipen van de beroemde detective.

Deze Poirot is met vakantie op de Orient Express, een luxe trein vol rijke passagiers. Maar dan wordt er iemand vermoord en lijkt iedereen een alibi te hebben. Maar Hercule Poirot is niet voor niets de beste detective ter wereld. Als iemand de waarheid boven tafel zal weten te krijgen, is hij het wel. 

Branagh weet de beknopte ruimte waarbinnen hij moet filmen prachtig te benutten. Net als de trein beweegt de camera met vaart en wordt er dicht op de personages gefilmd, iets dat het gevoel van claustrofobie vergroot. 

De moord wordt van boven gefilmd, eveneens een interessante manier voor de kijker om de kleine ruimtes gade te slaan. Alles is tot in de puntjes gestileerd, van de aankleding van de set tot de kostuums tot het contrast van de warme kleuren in de trein en de blauwige koele kleuren van de scènes waar je de trein door het landschap ziet razen. 

Impossant

Branagh en cameraman Haris Zambarloukos filmden op locatie in 65 mm Panavision, iets dat bijdraagt aan het levensechte gevoel dat de film je geeft als kijker. Elke keer als ze naar buiten gaan, wil je zelf eigenlijk ook je jas weer aandoen zo echt zijn de weersomstandigheden in beeld gebracht. 

Niet alleen de sets en aankleding zien er mooi uit, ook de Poirot van Branagh oogt imposant tot aan de krul van zijn snor aan toe. Je bent misschien zo gewend aan de acteur David Suchet als Poirot vanwege de eindeloze herhalingen van de serie op tv, dat het even wennen is aan deze nieuwe versie van de inspecteur. Branagh zet hem iets romantischer neer, maar is overtuigend in zijn rol en zijn personage heeft dan ook de meeste diepgang. 
De andere personages zijn echter eigenlijk niet meer dan typetjes, die telkens heel even aan bod komen. Om die interessant te maken, is er een enorme sterrencast verzameld van Daisy Ridley, Michelle Pfeiffer tot Johnny Depp aan toe. Dat er weinig ruimte is voor die personages om zich te ontwikkelen, maakt eigenlijk niet uit. Het gaat erom dat het allemaal mooi oogt en je als kijker inpakt, en daarin slaagt Branagh heel goed. 

Herkenbaar

De manier waarop het plot zich ontvouwt, had misschien allemaal wat spannender gedaan mogen worden. Er zitten veel warrige flashbacks in, die niet hadden gehoeven. Het is duidelijk dat ze zo trouw mogelijk proberen te blijven aan het boek, maar het komt de kwaliteit niet ten goede.


Aan het einde van de film krijgt Poirot te horen dat er een andere zaak is die op hem wacht. Dit keer moet hij naar de Nijl afreizen voor een moord. Voor de Christie- liefhebbers erg herkenbaar, aangezien het op een na bekendste boek van haar de titel Murder on the Nile heeft. Wellicht dat Branagh dus binnenkort opnieuw in de huid kruipt van de detective.

Bronvermelding

https://www.biosagenda.nl/nieuws_recensie-murder-on-the-orient-express_6801.html

Vergelijking

Ik ben er mee eens dat Hercule Poirot beste detective van de wereld is. De manier waarop het plot zich ontvouwt, had misschien allemaal wat spannender gedaan mogen worden. Er zitten veel warrige flashbacks in, die niet hadden gehoeven. Daar ben ik mee eens, sommige flashback waren niet nodig en waren best vaag ook al was wel nodig om het verhaal beter te begrijpen.

Hier maak je de balans op en hier doe je een aanbeveling. Zou je het aanraden aan anderen? Waarom wel of niet? En aan wie dan? Welke doelgroep? Tot slot geef je het geheel een beoordeling in sterren. Maximaal mag je 5 sterren uitreiken voor een top-ervaring.

Conclusie

Ik zou de film aanraden aan de oudere mensen, omdat de verhaallijn heel goed is bedacht en origineel is vooral het einde die je nooit zult raden wie de moordenaar was. Verhaallijn is wel lastig te volgen, daarom vind ik de dat de doelgroep voor de ouderen is. Enige minpunt is dat het verhaal langdradig werd en dus ook wat saaier werd om te kijken.

 

Cap 1

Cabaret

Voornaam: Dennis Sarkissian

Klas: H4F

Vak: CKV

Docent: Cilon

Onderwerp: Cabaret

Datum: 30-9-2017

Inleiding

Voor CKV  moesten we drie workshops uitkozen, die ons leuk leek. Ik had gekozen voor: zwaardvechten, maskenspel en streetbeat. Ik had gekozen voor die drie workshops, Omdat ik meer te weten wou komen en nieuwe vaardigheden bij wou ontwikkelen op het gebied van kunst en cultuur. Maskenspel wist ik niks over, maar vond het interessant om daar meer over te weten komen. Zwaardvechten was mij alle eerste keuze, Omdat het leuk leek om het te kunnen. Streetbeats had ik ook gekozen, Omdat het leuk zo zijn on muziek te maken. Mijn verwachten zijn dat ik veel ik ga bij leren op het gebied van kunst en cultuur. We moesten een duo vormen (Saloua en ik) en aan onze docent doorgeven. Uiteindelijk kwam ik terecht bij maskenspel en breakdance.

Objectief

Donderdag 28 september was de kunstdag. Eerste drie uur had ik nog school, maar daarna begonnen de workshops. Mijn eerste workshop begon met breakdance die plaats vond in de gymzaal en rond elf uur begon en eindigde rond kwart over twaalf. We waren met groep van dertien personen. Tweede workshop maskenspel begon om één uur en nam plek in de mediatheek en eindigde om twee uur. Om twee uur begon de show cabaret en vond plaats in de aula. De cabaret show Op Sterk Water Songfestival is het meest unieke, verrassende en indrukwekkende alternatief voor het grootste muziekspektakel van het jaar. En makkelijker bereikbaar dan Oekraïene! Een geïmproviseerd songfestival met landen uit heel Europa en ver daarbuiten, met zinderende voorrondes en uiteraard een grande finale. Met interactief decor, visuele gimmicks, vlijmscherpe humor, muzikale hoogstandjes, maar vooral: virtuoze improvisatie. De cast bestond uit drie personen: Dave Luza (Hilversum, 1974) is naast full-time speler bij Op Sterk Water ook succesvol improcabaretier in Duitsland. Hij studeerde Drama aan de Hogeschool voor de Kunsten in Kampen en geeft ook workshops. Tim Zeegers (Tilburg, 1981) is full-time speler bij Op Sterk Water en presentator. Hij studeerde aan de Toneelschool Maastricht, maakte radioprogramma's op 3FM en Radio Rijnmond en verscheen in diverse tv-programma's. En als laatst Pianist Maarten Voortman (1987) studeert in juni 2016 af aan de masteropleiding van het Conservatorium van Amsterdam. Al vroeg raakte hij in de ban van de bebop pioniers uit de veertiger jaren. Zijn spel reflecteert dat: avontuurlijk, melodieus en uitgelaten. Tijdens zijn studie kwam hij in aanraking met een breed scala aan muziekstijlen, zo blijkt uit de diverse projecten waar hij in speelt. Momenteel leidt hij zelf de Bud Powell Tribute en Op Sterk Water. Het verloop van de voorstelling begon eerst met een introductie van de cast en hoe het werkt. Het publiek moest onderwerpen roepen over bepaalde muzieksoorten, gebeurtenissen en soorten films etc. Waarop op hun gingen improviseren. Verder in de show werd er mensen uitgekozen uit het publiek om mee te helpen. Bijvoorbeeld er werd twee personen uitgekozen om op het podium te komen, ze gingen met ze alle op een stoel zitten. Daarna werd er een onderwerp gevraagd uit het publiek en het onderwerp ging over wifiproblemen. Tim Zeegers begon toen vragen te stellen aan de vier personen en steeds mocht elke persoon één woord zeggen om het zin af te maken. En nog een voorbeeld was dat er twee personen uit het publiek werd gekozen en dat hun de geluide moesten maken terwijl de cast een geïmproviseerd verhaal verzon. Het einde van de show eindigde met een geïmproviseerd verhaal terwijl de publiek muzieksoorten riepen en steeds het verhaal veranderde. De show duurde ongeveer één uur.

 

Subjectief

Ik vond Op sterk water erg actief en grappig. Ik wist niet wat ik ervan tevoren van kon verwachten, Omdat de naam Op Sterk Water niet zo duidelijk was om te begrijpen waar de show over ging. Tijdens de show werd er vier stoelen gebruikt en een piano. Er was niks hetzelfde, want de spelers speelden steeds andere scène. Daarom heb ik tijdens de hele show niet verveelt, maar wat ik ook leuk vond dat er veel contact werd gezocht met het publiek om zo ons bij te betrekken met de show. Bij iedere scène werd er wel wat aan het publiek gevraagd of moest er iemand op het podium komen. Ik vond het heel bijzonder hoe ze zo snel scènes konden improviseren, op het zang was er niks aan te maken en grappige accentjes die voorkwamen. De show blijft nooit hetzelfde want uiteindelijk bepaalt het publiek de show bij Op Sterk Water. Ik vind dat Sterk Op Water hoort bij de groep Improvisatiecabaret en stand-up comedy, Omdat ik constant moest lachen om de geïmproviseerde scènes die voorkwamen. Ik vond op Sterk water dus een erg leuke en goede voorstelling. Doordat ze zo grappig zijn zou ik ze graag nog wel een keer willen zien. Op sterk water vond ik zeker één van de leukste activiteit die ik voor ckv heb gedaan tot nu toe. 

Recensie

Het Wonderbaarlijke Improvisatieavontuur van Op Sterk Water

Locatie: Theater Diligentia

Plaats: Den Haag

Gehouden op: 14-11-2014

In Theater Diligentia in Den Haag gaat op vrijdag 14 november de nieuwste show van Op Sterk Water in première. Het improvisatiegezelschap is terug met de show "Het Wonderbaarlijke Improvisatieavontuur van Op Sterk Water".

De zaal is niet volledig vol, waardoor de energie in het begin van de voorstelling vooral van de heren zelf moet komen. De directe vragen aan de bezoekers worden in eerste instantie ook nog voorzichtig beantwoord. In de act die volgt laat de groep zien netjes om te gaan met de persoonlijke inbreng van de mensen uit de zaal. Nergens wordt het kwetsend of beledigend, waardoor de zaal eigenlijk al vrij snel ontdooit.

Nieuw in de show is de hulp die de groep krijgt van een geanimeerde 'presentator'. Met deze gastheer op het scherm achter hen, laat de groep zien, met de tijd mee te gaan. Het zorgt er tevens voor date en fysieke presentator niet meer nodig is, omdat dit nu allemaal geanimeerd wordt uitgelegd. Een slimme zet van de groep. 

Het enige minpuntje van de avond lijkt toch vooral de pauze te zijn. Het publiek begint zichtbaar warm te draaien, ze laten meer los en de energie zit hoog, mede dankzij de absurde pauze-aankondiging van alle heren in de zaal.

Na de pauze volgen vooral muzikale spellen. Met gemak laten de heren zien dat zij, naast talent voor improvisatie en acteren, ook over muzikaal talent beschikken. Op de zang valt niets aan te merken en voor de vorm doen ze er ook nog even een accentje bij. Het kan allemaal en het werkt allemaal.

Om het helemaal af te maken heeft het creatieve team van Op Sterk Water een multifunctioneel decor afgeleverd. Een vierkante wand, waarin onder andere een zaag, een haai en een bal verstopt zit, zorgt bij verschillende scènes voor leuke situaties.

Op Sterk Water bewijst met hun voorstelling Het Wonderbaarlijke Improvisatieavontuur van Op Sterk Water dat de rek er na 15 jaar nog lang niet uit is. We kunnen er verder nog veel woorden aan vuil maken, maar we kunnen ook gewoon zeggen dat de titel de lading volledig dekt. Bij dezen.

Bron: http://www.camedy.nl/reviews/256/het-wonderbaarlijke-improvisatieavontuur-van-op-sterk-water

Vergelijking

Overeenkomsten tussen de recensie. Dat de energie in het begin door de heren zelf moet komen ben ik mee eens, want het publiek bepaalt de show bij Op Sterk water. Als het publiek geen energie insteekt is de show niks aan. De directe vragen aan de bezoekers worden in eerste instantie ook nog voorzichtig beantwoord, was tijdens de show op school hetzelfde niet iedereen durfde iets te roepen of iets geks, maar verder in de show werd de zaal ook vrij snel ontdooit. Minpunt van de avond lijkt vooral de pauze te zijn, daar ben ik niet mee eens, want bij ons was er geen pauze. Dus het volledige show was de energie hoog bij het publiek. De heren ook over muzikaal talent beschikken, ben ik zeker mee eens ze konden mooi zingen en grappige accentje bij doen en bij verschillende muzieksoorten die werden gevraagd aan het publiek was ook heel leuk gedaan. Dus de recensie had veel overeenkomsten met de mening die ik had over de show Op Sterk Water en weinig verschillen. Wat ik geleerd heb van professionele criticus is vooral om de show op andere manier te bekijken en meer op details te gaan letten. Waar meestal niet naar kijkt en vooral van de show geniet. Ook wat hun erover denken van de show is soms niet te begrijpen, Omdat ze dan zoveel kritiek hebben en het niet goed vinden. Terwijl ik het juist heel goed vind.

Slotbetoog

Ik vond de show Op Sterk water heel leuk.  Mijn tops zijn dat ik geen enkele moment verveelde en de workshops heel leerzaam waren. Mijn tip is dat we veel vaker zulke dingen moeten doen voor Ckv.

GRIMM BALLET 

  • Naam: Dennis Sarkissian  
  • Klas: H4F 
  • Docent: Mr. Cilon 
  • Datum: 2-05-2018 

 

Inleiding 

Vrijdag, 20 april 2018 om 20:00 zijn we met onze klas naar de show Grimm ballet in de Douwe Egbertszaal geweest. Mijn verwachtingen toen ik hoorde dat we naar een ballet show moest gaan, dat het saai zou zijn om daarnaar te kijken en nutteloos was van mij tijd. Mijn voorkennis over ballet is best weinig, enige wat ik wist dat ze kostuum met rokjes aan hebben en dat de dans niet zo boeiend is om naar te kijken in mijn opzicht. 

Objectieve beschrijving 

  • Naam: Grimm 
  • Hoofd Productie: Romy Hagenaar 
  • Techniek: Marnix Baneke, Joey Buddenberg, Jacco Pattist en Len van de Veen 
  • Kostuums vervaardigd door: Martine Douma, Hermien Hollander, Renske Kraakman, Merel Kaspers, Esther Scholten en Leanne van Deurzen 
  • Assisent Kostuumproductie: Michelle Cantwell 
  • Kleedsters: Sanne Kamp en Merel Kamp 
  • Productie: Sterre Haverkamp, Joshua de Kuyper en Maite de Wit 
  • Company Manager: Casper Jansen 
  • ProductieassistentRoos Stuurman 
  • Totale duur: 1uur en 40minuten, inclusief 1 pauze 
  • Choreografie en regie: Ernst Meisner en Marco Gerris 
  • Muziek: Scanner (Robin Rimbaud) 
  • Video en decorontwerp: Aitor Biedma 
  • Kostuumontwerp: Studio RUIM- Rene van der Leest en Sigrid van Kleef 
  • Lichtontwerp: Mike den Ottolander 
  • Balletmeester: Caroline Sayo lura 
  • Tournee Grimm: 11 april t/m 27 mei 2018 
  • Quote: succes= doorzettingsvermogen + talent  
  • Soort dans: ballet en breakdance 
  • Personages: Sneeuwwitje, Rapunzel, Assepoester, Doornroosje, Roodkapje, Prins, Een gast op het gemaskeerde bal, De heks, Dwerg en De Wolf 
  • Sneeuwwitje: Madison Ayton 
  • Assepoester: onbekend 
  • Doornroosje: Ines Marroquin 
  • Roodkapje: Alexandria Marx 
  • Rapunzel: Micka Karlsson 
  • Gasten op het bal: Dansers van ISH en Junior Company 
  • De Wolf: Gil Gomes Leal 
  • Prinsen: Dietrich Pott, Carl Refos en Conor Walmsley 
  • De Heks/Moeder: Sarita Keilman 
  • DwergenArnold Put, Conor WalmsleyManu Kumar, Michele Esposito, Lars de Vos, Fabio Rinieri en Tyrone Menig 
  • Jack en Will: Thomas Krikken en Nicholas Landon 

 

Subjectieve beschrijving 

Grimm begint wanneer Jack en Will zitten op de bank computerspelletjes te spelen, tot hun moeder er genoeg van heeft. Ze pakt de spelletjes af en geeft de jongens een appel. Jack gooit de appel tegen het grote beeldscherm. De appel valt erdoorheen en daardoor ontstaat er een rimpeling in het beeld. Als de jongens erachteraan gaan, belanden ze in een totaal andere wereld: een mysterieus en grimmig sprookjesbos. Je ziet gelijk dat Will een balletdanser is en met de lichaamstaal die de hoogte opzoekt. Jack is de breakdanser die ook wel de Bboy is.  Grimm bestaat uit meerdere soorten scenes waaruit veel muziek/geluidseffect worden gebruikt en de dansers daarop danste. De dans die ik vooral zag was ballet en breakdance die gemixt werd met elkaar.  Balletdans en Breakdans werd heel mooi gecombineerd met elkaar. De geografie die is gemaakt vond ik heel indrukken wekkend alles werd perfect getimed en leek heel natuurlijk om naar te kijken. Ze danste heel goed op de muziek. Er werd veel met groepen gedanst, maar er waren ook sommige scenes waar solo werd gedanst. Het tempo van de Grimm was behoorlijk snel alles scenes gingen behoorlijk vlot en de tijd vloog voor mij. Een groot beeldscherm werd gebruik als achter achtergrond, die zorgde voor de verschillende effecten/ omgevingen. De danser waren heel enthousiast, speelde goed hun rollen en de gezichtsuitdrukkingen paste er goed bij en het kostuum van sommige personages vond ik wel meevallen zoals: de wolf en de heks etc. 

Recensie 

SPROOKJESACHTIGE MATCH VAN KLASSIEK BALLET EN HIPHOP 

Door Mieke Zijlmans gepubliceerd 2 mei 2018 

Twee jongens zitten voor een groot beeldscherm te gamen, als moeder het gehang zat is en hun controllers afpakt. In plaats daarvan geeft ze hen een gezonde appel. Maar wat heb je nou aan een appel? Ze smijten het ding door het beeldscherm, dat uiteenspat in geometrische figuren en dan vervormt tot een sprookjesomgeving, met als leidende figuren een heks en de boze wolf. Ziedaar het startschot voor de virtuoze jeugdvoorstelling Grimm. 

De giftige appel van Sneeuwwitje vormt de rode draad in Grimm, een coproductie van ISH Dance Collective en de Junior Company van Het Nationale Ballet. De gezelschappen werkten al eerder samen in de geslaagde jeugdvoorstelling Narnia en gaan er opnieuw vol tegenaan. Choreografen Ernst Meisner van de Junior Company en Marco Gerris van ISH hebben tweeëntwintig dansers tot hun beschikking. 

Daarvan levert het Nationale Ballet de klassiek geschoolde dansers en ISH de hiphoppers en breakdancers. Een fascinerende combinatie die dankzij de uitgekiende choreografie heel goed werkt. Zo zetten balletdanser Nicholas Landon en breakdancer Thomas Krikken de jongens Will en Jack neer, die het sprookje starten door de appel door het beeldscherm te gooien. Landon is de typische balletdanser: gracieus, recht, met lichaamstaal die de hoogte opzoekt. Krikken is de geaarde breakdancer, een Bboy met brede, snelle gebaren.InGrimm stuiten de twee jongens op een door elkaar geklutste reeks van sprookjesfiguren zoals Roodkapje, Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen, Doornroosje, Hans (van Grietje), Rapunzel en Assepoester, gecombineerd met prinsen, prinsessen, koks en knechtjes. De ‘gewone jongen’ Jack wordt verliefd op sprookjesfiguur Assepoester, maar het is nog een hele toer om haar te versieren. De personages leveren een bijdrage aan verhalende dansen en balletten, solo’s en duetten. Alle verhalende elementen zijn omgezet in dans, zoals we dat kennen van klassiek ballet. Het decor (Aitor Biedma) is geraffineerd in zijn eenvoud en doeltreffendheid. De achterwand is een enorm stoffen projectscherm met verborgen doorgangen erin; ervoor staat een groot blok met hetzelfde soort doorgangen. Door projecties daarop verandert de omgeving van een bos in een kasteel in een keuken, geregeld met fraaie 3D-effecten erin. Het blok op de voorgrond kan een beeldscherm zijn, een rotsblok, een kasteeltrap. Sprookjesthema’s die leunen op het echte leven passeren de revue: goed en kwaad, verliefdheid, jaloezie, concurrentie en kameraadschap. De Boze Wolf en de stiefmoeder annex Boze Heks uit Sneeuwwitje zijn de drijvende krachten achter het kwaad. De goeddeels synchroon dansende Zeven Dwergen zijn de terugkerende komische noot, een voortdurende bron van vermaak. Alle personages krijgen een stukje giftig appel te eten, waardoor ze veranderen van goede mensen in slechteriken.  Pas wanneer ze dat stukje appel uitspugen, worden ze weer zichzelf. Zeer op haar plaats is ISH-coryfee Sarada Sarita Keilman als de heks. Keilman heeft zich toegelegd op de actuele dansstijlen waacking en voguing. Met haar onwaarschijnlijk lenige lichaam zet ze een overtuigend enge heks neer. Experimental dancer Gil Gomes Leal is als de Wolf zowel expressief als geestig. Zijn aalgladde dansen matchen mooi met de klassieke balletdansers om hem heen. Opvallend element is de acrobatische tissue act van Micka Karlsson als Rapunzel. De twee vanuit de toneeltoren hangende doeken waaraan ze haar act uitvoert, symboliseren zowel de toren waarin ze is opgesloten als het lange haar waarin haar prins moet klimmen. Raquel Tijsterman van ISH zet de boel op zijn kop als Assepoester die op zilveren sneakers aanstekelijk salsa danst op latin muziek. De sterke Dietrich Pott toont aan hoe breakdance is uitgegroeid van een straatspel tot een professionele discipline. Choreografen en dansstijlen beïnvloeden en inspireren elkaar voortdurend in Grimm. De technische klassieke dans vormt een intrigerende combinatie met de vrolijke hiphop. Een voorstelling met een grote glimlach. 

 

Link: https://www.theaterkrant.nl/recensie/grimm/junior-company-het-nationale-ballet-ish-dance-collective/ 

Vergelijking 

Het was moeilijk een goed recensie te zoek die op de details ging, maar de overeenkomst is dat je duidelijk kon zien wie de balletdanser (Will) en de breakdanser (Jack). Ook dat de balletdans en breakdans goed gecombineerd werd zijn we allebei mee eens. 

Conclusie 

Grimm is een leuke voorstelling, waarbij ballet een groot rol speelt en zeker een aanrader is. Mijn verwachtingen zijn totaal omvergegooid en mij heel blij heeft gemaakt. Ik wil wel voortaan vaker naar zulke voorstelling te gaan om ook diversiteit te zien. Helaas heb ik geen tips! Het was een topavond met de klas.